II Ks. Nefiego 33 | Pisma święte zawierają słowa Chrystusa i uczą nas czynienia dobra. Jeśli prawdziwie wierzymy w Chrystusa, będziemy wierzyć w słowa pism świętych.
Ks. Jakuba 2–3 | Jakub ostrzega lud przed pychą i prosi, aby zabiegano o królestwo Boga. Wzywa do pokuty mężczyzn, którzy swą niewiernością złamali serca swym żonom i dzieciom.
Ks. Jakuba 7 | Szerem głosi nauki sprzeczne z doktryną Chrystusa i żąda znaku. Zostaje porażony mocą Boga i umiera po wyznaniu ludowi swych grzechów.
Ks. Enosa 1 | Enos modli się żarliwie do Boga i jego grzechy są mu przebaczone. Modli się też za swych braci, Nefitów, a potem za Lamanitów. Na koniec prosi Pana o zachowanie kronik jego ludu.
Król Beniamin gromadzi swój lud w świątyni w Zarahemli. Naucza, że kiedy ludzie służą sobie nawzajem, służą Bogu. Król Beniamin ustanawia swojego syna, Mosjasza, nowym królem.
Prorok Abinadi napomina króla Noego i jego kapłanów za ich niegodziwości. Abinadi naucza Dziesięciorga Przykazań i prorokuje, że Pan przyjdzie na ziemię, aby odkupić Swój lud.
Alma młodszy i synowie Mosjasza prześladują lud Boży i dążą do zniszczenia Kościoła. Jednak pokutują po ujrzeniu anioła Boga, który każe im zaprzestać tego, co czynią.
Alma młodszy wyznacza Nefihaha naczelnym sędzią, aby on sam mógł nauczać lud, że musi wyzbyć się pychy. Alma naucza lud o wiarze w Jezusa Chrystusa, pokutcie i chrzcie.
Alma młodszy i Amulek głoszą ewangelię w Ammonihah i zostają wtrąceni do więzienia. Bóg sprawia, że ściany więzienia się rozpadają, a oni uciekają.
Ammon i synowie Mosjasza udają się do Lamanitów, aby nauczać ich słowa Boga. Ammon zostaje sługą króla i naucza go ewangelii Jezusa Chrystusa.
Zoramici gardzą biednymi i nie wpuszczają ich do ich synagog. Alma i Amulek nauczają biednych pokory i wiary w Jezusa Chrystusa.
Moroni kończy zapis o zagładzie Nefitów i zakopuje święte kroniki, aby cele Pana mogły zostać wypełnione. Każdy może poznać prawdę o tej księdze poprzez Ducha Świętego.