Błogosławieństwa świątyni

Przesłanie od Przywódców Obszaru

Starszy Joaquim J. Moreira, Portugalia
Starszy Joaquim J. Moreira, Portugalia Siedemdziesiąty Obszaru

Mojżesz napisał o tym, jak Pan nauczał Adama o planie szczęścia: „Oto każda rzecz ma sobie podobną, a wszystko zostało stworzone i zrobione, aby dać świadectwo o mnie, zarówno rzeczy doczesne jak i duchowe; te w niebiosach i te na ziemi; i te, co są w ziemi i pod ziemią, tak na górze jak i na dole; wszystko daje świadectwo o mnie”[1].

Najświętszym miejscem na ziemi są świątynie, które składają świadectwo o tym, że Zbawiciel znajduje się w samym centrum czci w nich oddawanej. Przy wejściu do świątyni znajdują się następujące słowa: „Świętość dla Pana” i „Dom Pana”.

Kiedy Zbawiciel Jezus Chrystus ukazał się Nefitom, poprosił, aby wszystkie dzieci przystąpiły do Niego, co zostało opisane w następujący sposób: „I gdy je przyprowadzili, rozsadzili je wokół Niego na ziemi. I Jezus stał pośród nich. I ludzie rozstąpili się, aż przyprowadzono do Niego wszystkie dzieci”[2].

Jednym z błogosławieństw świątyni jest więc to, że jest się przyprowadzonym do Niego, by przebywać w Jego obecności oraz móc uczyć się od Niego i z Nim — aby stać się jak On.

W świątyni uczymy się o celu życia, o tym, kim jesteśmy, skąd przyszliśmy, dlaczego tu jesteśmy i gdzie udamy się po tym życiu.

Jako osoby uczęszczające do świątyni i stosujące te nauki przez całe nasze życie, każdy z nas składa Panu święte obietnice zwane przymierzami.

Przymierza takie obejmują posłuszeństwo Bogu, naśladowanie przykładu Jezusa Chrystusa, czystość moralną oraz poświęcanie czasu i talentów w służbie Pana.

Te zobowiązania stają się przewodnimi zasadami w naszym codziennym życiu. Szanowanie tych świętych przymierzy przynosi nam więcej pokoju, radości i błogosławieństw w tym życiu, w którym staramy się powrócić do życia z Bogiem na zawsze.

Jednym z błogosławieństw uczęszczania do świątyni jest poczucie spokoju, modlitwa i życzliwość — wszystkie one łączą nas z Niebem, gdzie możemy żyć na zawsze z naszymi rodzinami w obecności Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Innym wspaniałym błogosławieństwem jest wypełnianie proroctwa Malachiasza: „Oto Ja poślę wam proroka Eliasza, zanim przyjdzie wielki i straszny dzień Pana,

I zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym, gdy przyjdę, nie obłożył ziemi klątwą”[3].

Kiedy Jezus Chrystus został ochrzczony, okazał Swoje zobowiązanie, by przestrzegać wszystkich przykazań Boga. Później Jezus nauczał, że chrzest jest konieczny, aby wejść do królestwa Boga. A co z ludźmi, którzy umarli bez chrztu?

W świątyni są dokonywane chrzty i inne niezbędne obrzędy w imieniu osób, które nie miały możliwości z nich skorzystać i zmarły. Takie obrzędy niosą wszystkim ludziom zbawienną łaskę Jezusa Chrystusa. Służba w imieniu innych osób jest wykonywana z miłością, a ponieważ święci w dniach ostatnich wierzą, że żyjemy po śmierci, wierzą również, że ludzie, którzy zmarli, są świadomi wykonanych za nich obrzędów i mogą zdecydować, czy je przyjmą, czy nie.

Badając historię rodziny, święci w dniach ostatnich szukają informacji o swoich przodkach i po ich znalezieniu zabierają ich dane do świątyni celem wykonania za nich obrzędów.

Kiedy powołano obecne Pierwsze Prezydium, Prezydent Russell M. Nelson powiedział: „Celem każdego z nas jest otrzymanie mocy w domu Pana, zapieczętowanie rodzin i wierność przymierzom zawartym w świątyni. To umożliwia nam otrzymanie najwspanialszego daru Boga — życia wiecznego. Oddawanie Bogu czci w świątyni […] pobłogosławi was większą miarą osobistego objawienia”[4].

Zachęcam każdą osobę, aby radowała się błogosławieństwami i obietnicami związanymi z uczęszczaniem do świątyni.

 


[1] Perła Wielkiej Wartości, Mojżesz 6:63

[2] Księga Mormona, 3 Nefi 17:12

[3] Stary Testament, Ks. Malachiasza 3:23–24

[4] https://www.churchofjesuschrist.org/broadcasts/article/first-presidency-message/2018/01/introduction-to-the-first-presidency?lang=eng

Baptysterium w świątyni w Lizbonie w Portugalii