Brigham Young był drugim prorokiem i Prezydentem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Przewodził on Kościołowi po śmierci Józefa Smitha, a w 1847 roku objął po nim urząd proroka. Był znany jako śmiały przywódca, który nadzorował podróż na zachód około 60–70 tysięcy mormońskich pionierów, którzy przemierzyli amerykańskie równiny i góry, by osiedlić się w dolinie Wielkiego Jeziora Słonego.[i]
Młodość Brighama Younga
„Brat Brigham”, jak członkowie często nazywali Brighama Younga, przyszedł na świat w rodzinie Johna Younga i Abigail Howe w Whittingham w stanie Vermont, 1 czerwca 1801 roku. Matka zmarła, kiedy miał on zaledwie 14 lat.[ii] Wychowywał go więc ojciec, niezwykle surowy człowiek.[iii] Przez znaczną część młodości Brighama, rodzina Youngów wiodła niezwykle trudne i skromne życie na amerykańskim pograniczu. Powiedział on później: „Pracowałem wtedy w lesie, byłem drwalem i woźnicą, latem i zimą, byłem półnagi i często tak głodny, że aż miałem boleści żołądka”.[iv]
Po śmierci matki Brigham zaczął uczyć się ciesielstwa.[v] W 1817 roku ojciec Brighama ponownie się ożenił. Mniej więcej w tym samym okresie chłopak zaczął dostrzegać wolność i możliwości, jakie otwierał przed nim nowy zawód. W wieku 18 lat Brigham otworzył dobrze prosperujący zakład stolarski na północy stanu Nowy Jork. W 1823 roku młody cieśla poznał Miriam Works, którą rok później poślubił.[vi]
Nawrócenie Brighama Younga
Brigham i Miriam przeprowadzili się do Oswego w stanie Nowy Jork i wstąpili do kościoła metodystycznego.[vii] Czuli jednak, że czegoś im brakuje, więc nadal poszukiwali duchowej prawdy.[viii] Brigham dowiedział się o istnieniu Księgi Mormona, kiedy brat Proroka Józefa Smitha, Samuel, zostawił jej egzemplarz bratu Brighama, Phineasowi, w 1830 roku.[ix]
Kilku członków rodziny Youngów szybko zaakceptowało Księgę Mormona jako słowo Boże, jednak nawrócenie Brighama przebiegało stopniowo.[x] Napisał on później: „Przez dwa lata poważnie badałem tę sprawę, zanim byłem przygotowany na przyjęcie tej księgi. Wiedziałem, że jest prawdziwa, tak jak to, że mogę na nią patrzeć swymi oczami, dotykać jej palcami […]. Gdyby tak nie było, do dziś nie mógłbym jej przyjąć”.[xi] W 1832 roku, Brigham Young został ochrzczony w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.[xii]
Miriam również wstąpiła do Kościoła w tym samym roku, lecz wkrótce potem zmarła, pozostawiając męża z dwiema małymi córeczkami. Brigham ponownie się ożenił, tym razem z podobnie jak on nowo nawróconą Mary Ann Angell.[xiii] W późniejszych latach Brigham praktykował wielożeństwo inaczej nazywane poligamią. Zwyczaj ten, który zezwalał, by jeden mężczyzna miał więcej niż jedną żonę, był praktykowany pośród ówczesnych członków Kościoła, lecz obecnie jest surowo zakazany i nie jest praktykowany od ponad 100 lat.[xiv]
Po swym nawróceniu Brigham stał się pełnym zapału misjonarzem i orędownikiem młodego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Kilka lat później, w 1835roku, został ustanowiony na członka Kworum Dwunastu Apostołów, organu przewodzącego Kościołowi. Następnie, w latach 1839–1841, Brigham służył na misji w Wielkiej Brytanii, gdzie przyczynił się do nawrócenia od 7000 do 8000 osób.[xv]
Przywództwo i dziedzictwo Brighama Younga
Brigham Young został Prezydentem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w 1847 roku.[xvi] Na początku oraz w połowie lat 40., w okresie poprzedzającym prezydenturę Brighama, członkowie Kościoła w stanie Illinois cierpieli z powodu dotkliwych prześladowań na tle religijnym.[xvii] Schronienia szukali w oddalonym o ponad 2000 kilometrów stanie Utah — wówczas niezamieszkałej części amerykańskiego dzikiego zachodu.[xviii] Brigham został Prezydentem Kościoła w okresie migracji na zachód i nadzorował podróże dziesiątek tysięcy świętych w dniach ostatnich, które miały miejsce na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Jest on jednym z największych kolonizatorów w historii Stanów Zjednoczonych. Sprawował pieczę nad utworzeniem ponad 400 osad na zachodzie tego kraju.[xix] Z tego powodu „nazywa się [go] niekiedy amerykańskim Mojżeszem”.[xx]
Brigham Young był pierwszym gubernatorem stanu Utah. Stał również za rozwojem firm i gałęzi przemysłu, które przyczyniły się do rozkwitu stanowej gospodarki. Był zdecydowanym zwolennikiem postępu i korzyści, jakie niosły ze sobą wynalazki techniczne, z radością powitał więc dotarcie do Utah telegrafu i linii kolejowych.[xxi] Pomimo własnych braków w formalnym wykształceniu, Brigham popierał edukację zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet i pomógł założyć wiele szkół. Dwie z nich zostały potem przekształcone w uniwersytety, które wspaniale prosperują po dzień dzisiejszy.[xxii]
Brigham Young był również uznanym budowniczym, który nadzorował wznoszenie wielu budowli, w tym dwóch świątyń Kościoła w Utah oraz budynku Mormon Tabernacle [Tabernakulum] w Salt Lake City.[xxiii] Tabernakulum to obecnie siedziba słynnego chóru Mormon Tabernacle Choir. Kształt dachu, który przypomina „skorupę żółwia” został zaprojektowany na życzenie Brighama.[xxiv] Udzielił on budowniczym wytycznych, aby Tabernakulum, w którym miały się odbywać nabożeństwa, zostało skonstruowane bez filarów ani kolumn wspierających dach, gdyż zasłaniałyby one widok osobom obecnym na spotkaniach.[xxv] Budynek ten, przebudowany i odnowiony, nadal jest wykorzystywany i odbywają się w nim spotkania oraz koncerty.
Dowiedz się więcej
Zarówno dawni, jak i współcześni święci w dniach ostatnich uważają Brighama Younga za proroka Boga. Aby dowiedzieć się więcej na temat proroków Boga na ziemi w dzisiejszych czasach, odwiedź stronę internetową: abyprzyszlidochrystusa.org.
[i] Zob. „Brigham Young: An American Moses.
[ii] Zob. Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [1997], str. VII, 1.
[iii] Eugene England, „Young Brigham”, New Era, wrzesień 1977, str. 15–16.
[iv] In England, „Young Brigham”, 16.
[v] Zob. Teachings: Brigham Young, str. VII.
[vi] Zob. England, „Young Brigham”, str. 17.
[vii] Zob. Encyclopedia of Mormonism (1992), „Young, Brigham”, str. 1602.
[viii] Zob. England, „Young Brigham”, str. 18.
[ix] Encyclopedia of Mormonism, „Young, Brigham”, str. 1602.
[x] Leonard J. Arrington i JoAnn Jolley, „The Faithful Young Family”, Ensign, sierpień 1980, str. 55.
[xi] „A Discourse”, Deseret News Weekly, 2 października 1852, str. 96, w: „Brigham Young: An American Moses”.
[xii] Zob. Encyclopedia of Mormonism, „Young, Brigham”, str. 1602.
[xiii] Zob. Encyclopedia of Mormonism, „Young, Brigham”, str. 1602–1603.
[xiv] Zob. „Brigham Young”, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xv] Zob. Encyclopedia of Mormonism, „Young, Brigham”, str. 1602, 1603, 1604.
[xvi] Zob. Presidents of the Church Student Manual (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2013), str. 21.
[xvii] Zob. Doctrine and Covenants Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2001), str. 315.
[xviii] Zob. „Great Salt Lake: Valley Emigration Square”, history.churchofjesuschrist.org.
[xix] Zob. Encyclopedia of Mormonism, „Young, Brigham”, str. 1607.
[xx] „Brigham Young”, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xxi] Zob. „Brigham Young”, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xxii] Zob. Encyclopedia of Mormonism, „Young, Brigham”, str. 1608.
[xxiii] Obejrzyj film „Ministry of Brigham Young: The Master Builder”, dostępny na stronie internetowej: churchofjesuschrist.org.
[xxiv] Zob. „History of the Tabernacle”, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xxv] Zob. „The Salt Lake Tabernacle and Other Historic Civil Engineering Landmarks”, thetabernaclechoir.org.