Gdy miałem 7 lat, byłem świadkiem, jak moja rodzina straciła w tragicznych okolicznościach mojego młodszego, sześcioletniego brata. To był bardzo trudny okres dla moich rodziców: ból straty tak małego syna był ogromny i być może bardzo niesprawiedliwy. Widziałem, że moi rodzice szukali pocieszenia w ewangelii i w Osobie Zbawiciela, zamiast winić kogokolwiek lub cokolwiek. To pomogło im rozwinąć wiarę w Chrystusa i ją zwiększyć oraz rozbudzić nadzieję, że pewnego dnia zobaczą ponownie swego ukochanego syna. Ta wiara i nadzieja, którą rozwinęli przez te lata, pomogła im z odwagą znieść stratę syna. Świątynia była dla nich jedną z kluczowych kwestii, by zdobyć dość zrozumienia i siły, aby poradzić sobie z tą jakże trudną fizyczną rozłąką. Ponieważ przyjęli święte obrzędy świątyni wiele lat wcześniej, te obrzędy dawały im nadzieję, że pewnego dnia będą mogli ponownie powstać jako rodzice i dzieci.
Ta nadzieja, której wszyscy pragniemy, gdy tracimy kogoś bliskiego, przychodzi dzięki zmartwychwstaniu Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Dzięki temu darowi możemy mieć nadzieję, że pewnego dnia zobaczymy znów tych, którzy nas opuścili.
Zmartwychwstanie jest jednym z najwspanialszych darów, jakie otrzymaliśmy od naszego Ojca Niebieskiego. Czy jesteśmy świadomi tego wspaniałego daru? Czy naprawdę wierzymy, że go otrzymamy?
Prorok Józef Smith oświadczył:
„Podstawowe zasady naszej religii wywodzą się ze świadectwa Apostołów i Proroków o Jezusie Chrystusie: o tym, że zmarł, został pochowany i powstał trzeciego dnia, i wstąpił do nieba. Wszystkie inne sprawy odnoszące się do naszej religii stanowią zaledwie dodatek do tego”1.
Gdyby nie było zmartwychwstania Zbawiciela, plan odkupienia nie mógłby zostać zrealizowany, zadośćuczynienie nie spełniłoby swojej roli, a cała ludzkość byłaby zgubiona i pozbawiona nadziei. Apostoł Paweł nauczał Koryntian: „A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, tedy i kazanie nasze daremne, daremna też wasza wiara”2. Zmartwychwstanie jest jedną z kluczowych doktryn naszej religii i chrześcijaństwa. Jest niezbędne do osiągnięcia życia wiecznego. Gdy zwiększamy swą wiarę w Chrystusa, nasze świadectwo i zrozumienie zmartwychwstania wzrasta, zwiększa się nasza nadzieja, nasza zdolność, aby przetrwać przeciwności, życiowe wyzwania i wszystkie te próby, przez które przechodzimy i którym będziemy poddani.
Dzięki zmartwychwstaniu mamy nadzieję, że będziemy ponownie żyć i ponownie się spotkamy, bez względu na fizyczne niedoskonałości właściwe nam w tym życiu. Zmartwychwstanie jest bezpłatnym darem, jest bezwarunkowe i dotyczy wszystkich, którzy żyli, żyją i będą żyć.
Zbawiciel nauczał, że życie po tym życiu jest sprawą pewną. Powiedział On: „Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie”3.
W świecie tak zawiłym i niepewnym jak ten, w którym żyjemy teraz, możemy odnaleźć nadzieję, że wszystko zmierza ku lepszemu. Jestem pewien, że lepsze czasy nadejdą i że zmartwychwstanie jest doktryną, która przynosi nam nadzieję. Jeśli skupimy nasze życie wokół Osoby Zbawiciela, wszystko będzie miało sens, nawet jeśli przez jakiś czas coś będzie wydawało się stratą. Jednym z najwspanialszych błogosławieństw, które dał nam nasz Ojciec Niebieski, jest to, że Jego Syn zmarł za nas, aby dać nam ponowne życie.
Wiem, że pewnego dnia moja rodzina i ja spotkamy się znowu z moim młodszym bratem, wtenczas już zmartwychwstałym. Wiem także, że jeśli jesteśmy wierni, możemy być razem jako wieczna rodzina. Wiem, że Chrystus zmartwychwstał i żyje! Wiem, dzięki Duchowi Świętemu, że to prawda. Dar zmartwychwstania jest nie tylko wspaniałym darem, ale jest też wyrazem miłości, którą Bóg nas darzy.
1 History of the Church, 3:30; z artykułu wstępnego wydanego w publikacji: Elders’ Journal, lipiec 1838, str. 44; Józef Smith był redaktorem naczelnym tego czasopisma.
2 I List do Koryntian 15:14.
3 Ew. Jana 11:25.