W grudniu w przedszkolach i podczas spotkań kościelnych dzieci zakładają szlafroki i ręczniki i przebierają się, prezentując jasełka. Zazwyczaj przedstawienie kończy się na tym, jak Mędrcy obdarowują dzieciątko Jezus złotem, kadzidłem i mirrą.
To były bardzo ciekawe dary! I chociaż niektórzy sądzą, że były praktyczne, to bardziej prawdopodobne jest, że dane zostały ze względów symbolicznych.
Te dary przekazane Jezusowi nie tylko były zapowiedzią Jego przyszłego życia[1], ale także były obwieszczeniem darów, jakie Zbawiciel da nam poprzez Swoją misję i zadość czyniącą ofiarę.
Złoto to zazwyczaj dar dla królów[2], ponieważ symbolizuje majestat królewski i rodzinę królewską[3].
Złoto również przypomina nam o tym, w jaki sposób Jezus zapewnił nam sposób na dostąpienie wywyższenia. Wszyscy, którzy naśladują Jezusa Chrystusa, jako Jego uczniowie przymierza, i wytrwają do końca, otrzymają „[koronę prawości]”[4]. Ci prawdziwi naśladowcy Chrystusa są „rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym”[5]. Zaprawdę, dzięki Jezusowi Chrystusowi możemy pewnego dnia „[odziedziczyć] trony, królestwa, księstwa i moce, panowania, wszelkie wysokości i głębie”[6]. Złoto przypomina nam o berle, zwieńczeniu, wszystkich darów — o wywyższeniu — które jest nam dostępne dzięki Jezusowi Chrystusowi, Królowi królów[7].
Kadzidło powstaje z substancji żywicznej. Było używane podczas obrzędów kapłańskich, ofiar całopalenia oraz w oliwie do namaszczania kapłanów[8]. Kadzidło wskazuje, że Jezus był wielkim Wyższym Kapłanem[9], a oprócz tego przypomina nam, że jest On także Barankiem Bożym[10] — „wielką i ostateczną ofiarą, nieskończoną i wieczną”[11].
Kadzidło przypomina nam o darze Zbawiciela, jakim jest miłość — miłość, która była tak silna, że Jezus złożył Swoje życie za nas. „Większej miłości nikt nie ma nad tę […]”[12].
W Nowym Testamencie mirra jest zazwyczaj kojarzona z balsamowaniem i pochówkiem, ze względu na swe właściwości chroniące przed zniszczeniem[13]. Medyczne zastosowanie mirry może symbolizować Chrystusa jako Mistrza Uzdrowiciela, a jej użycie podczas pochówku może oznaczać „czarę goryczy”, którą wypił, kiedy cierpiał za nasze grzechy[14].
Mirra także pomaga nam pamiętać o tym, że Jezus Chrystus „[zerwał] więzy śmierci”[15]. Jezus obdarował nas zmartwychwstaniem. Z własnej woli poszedł na śmierć i ponownie wziął Swoje życie, abyśmy mogli uczynić to samo. Wyschłe kości, które ujrzał Ezechiel pewnego dnia powstaną jako żyjące dusze[16].
Wziąwszy pod uwagę altruistyczną i dobroduszną naturę Zbawiciela, nie powinno nas dziwić, że dary, które otrzymał Jezus będąc niemowlęciem zostały poświęcone dla naszego dobra i nam przekazane. Symbolicznie przypominają nam o niektórych najcenniejszych darach, jakie Zbawiciel dał ludzkości.
W 88. rozdziale Nauk i Przymierzy udzielono nam rady:
„Bowiem cóż zyskuje człowiek, jeżeli nadany mu jest dar, a on nie przyjmuje daru? Oto nie raduje się tym, co jest mu dane, ani nie raduje się w tym, co jest ofiarodawcą daru”[17].
Być może jednym z najwspanialszych darów, jaki możemy dać naszemu Zbawicielowi w tym okresie Świąt Bożego Narodzenia, jest pamięć o Jego darach dla nas, cenienie ich i przyjęcie ich do serca.
Następnie możemy dążyć do tego, aby inni ludzie dowiedzieli się o tych darach.
Świadczę, że Jezus Chrystus jest Synem Boga, wielkim Immanuelem, darczyńcą wszelkich dobrych darów.
[1] New Era, Thoughtful Gifts, Rebekah Atkin, grudzień 2011
[2] I Ks. Królewska 19:14, 28
[3] New Era, Thoughtful Gifts, Rebekah Atkin, grudzień 2011
[4] NiP 29:13 (wyróżnienie dodane)
[5] I List Piotra 2:9 (wyróżnienie dodane)
[6] NiP 132:19 (wyróżnienie dodane)
[7] I List do Tymoteusza 6:15
[8] New Era, Thoughtful Gifts, Rebekah Atkin, grudzień 2011
[9] List do Hebrajczyków 4:14–15
[10] 1 Nefi 10:10
[11] Alma 34:10–15
[12] Ew. Jana 15:13
[13] Ew. Jana 19:39–40
[14] NiP 19:18–19
[15] Mosjasz 15:8–9
[16] NiP 138:43
[17] NiP 88:33