Przesłanie od Przywódców Obszaru
Duch Bożego Narodzenia
Starszy Patrick Boutoille, Francja
Siedemdziesiąty Obszaru
Czyż okres Świąt Bożego Narodzenia nie jest wspaniały?
Wydaje się, że serce każdego zaczyna łagodnieć, a życzliwość zajmuje ważniejsze miejsce w naszym życiu. Jest to okres, kiedy więcej czasu poświęcamy na wyrażanie miłości naszej rodzinie, naszym rodzicom i naszym przyjaciołom.
Zazwyczaj świat jest bardzo zajęty wrzawą prezentów, dobrymi obiadami i licznymi zaproszeniami. I jeśli nie będziemy ostrożni, to również dla nas będzie to najważniejszy aspekt Świąt.
Jako uczniowie Chrystusa musimy poszukiwać tego, co składa się na prawdziwego Ducha Bożego Narodzenia.
Uwielbiam zaproszenie Prezydenta Howarda W. Huntera1:
„Jeśli pragniecie odnaleźć prawdziwego ducha Świąt Bożego Narodzenia i kosztować jego słodyczy, pozwólcie, że podsunę wam pewną myśl: w gorączce tego uroczystego okresu Bożego Narodzenia znajdźcie czas, aby zwrócić swoje serca ku Bogu. Być może, w spokojnym czasie i w cichym miejscu, i na kolanach — samotnie lub z tymi, których kochacie — podziękujcie za dobre rzeczy, które do was przyszły i poproście, aby Jego duch mógł w was zamieszkać, kiedy usilnie dążycie do służenia Mu oraz przestrzegania Jego przykazań. Weźmie On was za rękę i dotrzyma Swoich obietnic”.
To zaproszenie powinno skłonić nas do refleksji na temat tego, w jaki sposób chcemy się przygotować na koniec tego roku.
Pamiętam Święta z mojego dzieciństwa. Były one proste, szczęśliwe i rodzinne.
Również pamiętam, jak bardzo byłem wzruszony moimi pierwszymi Świętami na misji w Anglii. Mój kolega ze Szwecji, Starszy Nilsson, i ja postanowiliśmy przeznaczyć nasz wieczór na czynienie dobra ludziom wokół nas. W tamtą Wigilię odwiedziliśmy pewnego członka w szpitalu, próbowaliśmy przynieść radość smutnym ludziom na ulicach oraz wręczyliśmy drobne prezenty ludziom, którym poświęcano mało uwagi.
Dzwonienie do drzwi, a potem chowanie się, żeby móc zobaczyć radosne twarze tych, którzy je otwierali, wypełniło nas wdzięcznością. Tego wieczoru było zimno, ale nasze serca płonęły…
Później żona i ja chcieliśmy ustanowić rodzinną tradycję świąteczną.
W Wigilię, razem z naszymi dziećmi i misjonarzami (kiedy tylko mogą) przygotowujemy ciastka, czekoladki i cukierki. Śpiewamy kolędy na głosy, a potem planujemy resztę naszego dnia. Następnie odwiedzamy członków i sąsiadów i śpiewamy cudowne melodie świąteczne zawierające wzruszające słowa i wręczamy im przygotowane przez nas słodycze.
Kilka lat temu odwiedziliśmy znajomą mojej żony. Jej stan zdrowia nieodwracalnie się pogarszał. Nie znałem jej osobiście, ale kiedy zaczęliśmy śpiewać, zauważyłem, że jej twarz pojaśniała i byłem w stanie dostrzec pewne przejawy radości w jej tak bardzo trudnej sytuacji. Łzy wdzięczności spłynęły po jej policzkach.
Te święte dla naszej rodziny chwile pomagają nam pamiętać słowa Izajasza:
„Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju”2.
„Obyśmy poprzez proste akty życzliwości, miłości bliźniego i współczucia wypełnili świat światłem Jego miłości i uzdrawiającej mocy”3.
Świadczę, że Jezus jest Chrystusem, że jest Zbawicielem ludzkości. Jego miłość do nas jest ogromna.
Modlę się, aby każdy z nas zorganizował się i przygotował, aby poczuć prawdziwego Ducha Świąt Bożego Narodzenia.
1. Liahona, grudzień 2015, Howard W. Hunter, czternasty Prezydent Kościoła
„The Real Christmas”.
2. Ks. Izajasza 9:5.
3. Liahona, grudzień 2014, Dieter F. Uchtdorf, Drugi Doradca w Radzie Prezydenta Kościoła
„Fill the world with the love of Christ”.