Niedawno przeczytałem fikcyjną historię o dwóch braciach, żyjących na sąsiadujących gospodarstwach, którzy popadli w konflikt. Po wieloletnim wspólnym korzystaniu z maszyn, dóbr i ziemi nastąpił rozpad ich współpracy. Zaczęło się od drobnego nieporozumienia, które z czasem wywołało ogromne różnice, złość i wiele tygodni ciszy.
Pewnego ranka cieśla, który szukał pracy na kilka dni, zapukał do drzwi starszego brata. „Czy mógłbym w czymś panu pomóc?”, zapytał ów cieśla, trzymając skrzynkę z narzędziami.
Starszy brat odparł: „Tak! Proszę spojrzeć na strugę przy tamtym gospodarstwie. Należy do mojego młodszego brata. W ubiegłym tygodniu pogłębił wykop i woda utworzyła większe koryto, tym samym bardziej dzieląc nasze gospodarstwa. Niech pan zbuduje coś, abyśmy nie musieli nawet z daleka na siebie patrzeć”.
Cieśla odrzekł: „Myślę, że rozumiem zaistniałą sytuację. Mogę pomóc”. Wziął się więc do pracy i cały dzień poświęcił na wykonanie pomiarów, piłowanie i wbijanie gwoździ.
O zachodzie słońca starszy brat wrócił nad strugę, gdy cieśla kończył pracę, wykonawszy powierzone mu zadanie. Brat nie mógł uwierzyć własnym oczom. Był to most, który łączył ze sobą brzegi strugi! Wyglądał pięknie! Ku jego zaskoczeniu młodszy brat przeszedł przez most. Ogromny uśmiech zdobił jego twarz, a ramiona miał szeroko otwarte.
„Mój bracie, jesteś naprawdę pokorny i życzliwy. Po tym wszystkim, co ci zrobiłem i powiedziałem, pokazujesz wciąż, że nasza relacja nigdy nie zostanie zniszczona! Bardzo przepraszam za moje zachowanie”, powiedział młodszy brat, gdy go objął.
Odwróciwszy się, zobaczyli, jak cieśla chowa narzędzia do skrzynki. Starszy brat zawołał: „Niech pan poczeka! Proszę zostać jeszcze przez kilka dni. Mam wiele zadań, których wykonanie chciałbym powierzyć”.
„Chciałbym zostać”, odrzekł cieśla, „ale mam jeszcze do zbudowania wiele mostów!”.
Nasz Zbawiciel zbudował most, który wiedzie do życia i szczęścia. Dzięki Niemu możemy znaleźć nadzieję, przewodnictwo i życie wieczne. On jest przykładem tego, jak troszczyć się o bliźnich z miłością i ze szczerą intencją. Wzajemna akceptacja naszych wyjątkowych talentów, błędów, różnic i zwyczajów otworzy nam drzwi do przyjęcia zaproszenia Zbawiciela, aby iść za Nim. Przymierza, które zawieramy, reprezentują mosty i przejścia dla pieszych, które jednoczą nas ze sobą nawzajem i z Nim. Przejdźmy wraz z Nim, każdy indywidualnie i wszyscy razem, przez wszystkie rzeki i przeszkody, które oddzielają nas od siebie.
Niezależnie od obecnej sytuacji, koloru skóry, kultury, zainteresowań, zawodu, stanu cywilnego i społecznego, posiadanego wykształcenia czy orientacji seksualnej, my wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami. Przynależymy do siebie i potrzebujemy siebie nawzajem. On nas wszystkich kocha. Wszyscy jesteśmy dziećmi Boga i każdy z nas zdecydował, że przyjdzie na tę ziemię. Sami nie damy rady. Możemy być jako jedno pomimo różnic; a ze względu na to, że się różnimy, potrzebujemy siebie nawzajem!
„Jeśli zaprawdę jesteśmy uczniami Pana Jezusa Chrystusa, będziemy z miłością i zrozumieniem zawsze nieść pomoc wszystkim naszym bliźnim”1.
Każdy z nas, kto zdecydował się podążać ścieżką bycia uczniem, razem z dorastającym pokoleniem i pełnoetatowymi misjonarzami, będzie podążał według tej nauki i odpowie na zaproszenie Proroka, aby gromadzić Izrael i być jako jedno w Chrystusie. „Gromadzenie Izraela to najwspanialsze wyzwanie, najwspanialsza sprawa i najwspanialsze dzieło dziś na ziemi”2. Jesteśmy szczególnie wdzięczni za energię, wizję i chęć naszych młodych ludzi do przyłożenia rąk do pracy i budowania nowych mostów. Potrzebujemy wszystkich, potrzebujemy wszystkich rąk, aby podnosić na duchu. Potrzebujemy każdej osoby.
Obyśmy zawsze słyszeli pukanie Chrystusa i otwierali drzwi. Obyśmy ufali Mu i budowali mosty, które łączą, jednoczą i uzdrawiają wszystkie dzieci Boga.
Nie ma większej mocy nad tę, gdy serca są spojone3 ze sobą we wzajemnej jedności i miłości. To jest jedno dzieło. To jest dzieło Boga. Kluczowe jest więc to, abyśmy wszyscy zebrali się razem i pracowali w duchu miłości i jedności4. O tym świadczę, w Jego imię, Jezusa Chrystusa, amen.
1. Prezydent Ballard, Doktryna włączania, konferencja generalna, październik 2001
2. Prezydent Russell M. Nelson, Ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodzieży, 3 czerwca 2018
3. Ks. Mosjasza 18:21
4. 2021 Europe Rising Generation — Recommendations and Unity Model — Europe Area