Kilka miesięcy temu mój Prezydent Kworum Starszych powierzył mi odpowiedzialność za szkolenie związane z posługą nowo wyświęconego 14-letniego nauczyciela w moim okręgu. Byłem dumny, że mogę nauczyć go wszystkiego, czego sam nauczyłem się w ciągu wielu lat mojej służby, ale tak naprawdę to on mnie wtedy nauczał!
W tym okresie byłem trochę zasypany obowiązkami i minęło kilka tygodni, zanim zacząłem razem z nim służyć. W końcu umówiłem się na spotkanie z rodziną, wobec której chcieliśmy pełnić posługę. Gdy jechaliśmy do domu tej rodziny, skorzystałem z okazji, by powiedzieć mu wszystko, co wiedziałem na temat naszych obowiązków jako posiadaczy kapłaństwa. Kiedy rozmawialiśmy z tą rodziną, matka zwróciła się do mojego młodego towarzysza posługi i powiedziała: „Bardzo ci dziękuję za opiekę nad nami w ciągu ostatnich kilku tygodni. Dzwoniłeś do nas trzy razy, żeby dowiedzieć się, jak sobie radzimy, a dzisiaj upiekłeś nam ciasto”. Byłem oszołomiony! Mój towarzysz nie czekał, aż mu powiem lub pokażę, co ma robić, po prostu zaczął służyć. On działał na własną rękę, z miłości do tej rodziny, i podążał za podszeptami Ducha Świętego. Pokazał mi, że wiek nie stanowi przeszkody w służbie.
Tego dnia uczył mnie tak, jak nauczał Zbawiciel: „Czyniąc z serca i z miłości, nie chlubiąc się niczym; raczej czyniąc niż mówiąc”.
Zbawiciel powiedział: „Pójdźcie za mną i czyńcie, co widzieliście, że Ja czyniłem”1. To, że został ochrzczony, choć był doskonały, pokazuje nam, jak ważne jest nauczanie przez przykład. Jego wyciągnięta dłoń do chorej kobiety pokazuje nam, jak bardzo zależy Mu na każdym z nas. Sposób, w jaki ochronił kobietę pojmaną na cudzołóstwie, jest symbolem tego, co Jego zadość czyniąca ofiara może uczynić w życiu każdego z nas. Fakt, że On dotknął trędowatego, pomaga nam zrozumieć, że kiedy zwracamy się ku potrzebującym, poprzez nasze działania uczymy miłosierdzia.
Zbawiciel powiedział: „Pójdźcie za mną i czyńcie, co widzieliście, że Ja czyniłem”
W podręczniku pt. „Nauczanie na sposób Zbawiciela” napisano, że „celem każdego nauczyciela ewangelii — każdego rodzica, każdego oficjalnie powołanego nauczyciela, każdego nauczyciela domowego i każdej siostry odwiedzającej, a także każdej osoby podążającej za Chrystusem — jest nauczanie poprzez Ducha czystej doktryny, aby pomóc dzieciom Bożym w rozwinięciu wiary w Zbawiciela i staniu się takimi, jak On”. „Czysta doktryna Chrystusa ma moc. Zmienia życie wszystkich, którzy ją rozumieją i starają się ją wprowadzić w swoje życie. Doktryna Chrystusa pomaga nam znaleźć ścieżkę przymierza i pozostać na niej. Pozostanie na tej wąskiej, ale dobrze zdefiniowanej ścieżce ostatecznie umożliwi nam otrzymanie wszystkiego, co posiada Bóg. Nic nie może być warte więcej niż to wszystko, co posiada nasz Ojciec!”2.
Nauczanie w sposób, w jaki nauczał Zbawiciel, wymaga oddania Mu pierwszego miejsca w naszym życiu, podążania za Jego naukami i emanowania miłością do ludzi wokół nas. Nauczanie na Jego podobieństwo oznacza również wykorzystywanie każdej nadarzającej się okazji, aby świadczyć o Nim, o Jego zadość czyniącej ofierze i o Jego miłości, ponieważ, jak mówi Pan: „To jest moja ewangelia; i wiecie, co macie czynić w moim Kościele; albowiem dzieła, które widzieliście, że Ja czyniłem, macie także i wy czynić”3.
Świadczę o miłości, którą On darzy każdego z nas. On jest Zbawicielem i Odkupicielem, i On doprowadzi nas do życia wiecznego. W imię Jezusa Chrystusa, amen.
2 Prezydent Nelson, „Czysta prawda, czysta doktryna i czyste objawienie”. Konferencja generalna, październik 2021
