Zostałem ochrzczony w San Leandro w Kalifornii w wieku 20 lat. Po dwóch semestrach nauki na Uniwersytecie Brighama Younga (BYU) wiosną 1977 roku siedziałem w samolocie lecącym do Kopenhagi. Wracałem do domu, aby w czasie letnich wakacji zarobić na kolejne semestry nauki na BYU. Przynajmniej tak mi się wtedy wydawało.
W czasie długiego lotu próbowałem usnąć, aby być wypoczętym, kiedy spotkam się ze swoją rodziną — teraz jako członek Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Jednak odpoczynek nie nadchodził. Cały czas słyszałem głos proroka, Prezydenta Kimballa, który mówił: „Każdy godny młody mężczyzna powinien wyjechać na misję”1..„Jestem za stary”, mówiłem sam do siebie, „będę miał 22 lata, kiedy będę mógł pojechać, a to oznacza, że będę trzy lata starszy niż większość misjonarzy”. Jednak ciągle słyszałem Prezydenta Kimballa, mając wrażenie, że siedzi obok mnie. Wciąż nie mogłem zasnąć i nie mogłem go dłużej ignorować.
W końcu, bojąc się, że w ogóle nie uda mi się usnąć, powiedziałem do Ojca Niebieskiego: „OK, niech będzie, jeśli natchniesz kogoś, aby poprosił mnie, bym wyjechał na misję, to tak zrobię”. Kiedy to zrobiłem, usnąłem i spałem aż do czasu, gdy samolot wylądował, nie myśląc więcej o obietnicy, którą złożyłem Panu czy też Prezydentowi Kimballowi.
Minęły zaledwie cztery dni, odkąd przybyłem do Północnej Danii, gdy udałem się do kościoła, do gminy Aalborg. Nikogo tam nie znałem. Tuż po spotkaniu sakramentalnym prezydent gminy, Johannes Vestbø, podszedł do mnie i powiedział: „Nie znam cię, ale jako że masz białą koszulę i garnitur, wnioskuję, że jesteś członkiem Kościoła. Czy to prawda?”. Potwierdziłem, a on zadał kolejne pytanie: „Czy mógłbyś przyjść do mojego biura, abym mógł cię lepiej poznać?”. Nasze spotkanie nie trwało długo, jakieś dziesięć do piętnastu minut. Już na samym początku powiedział: „To bardzo dziwne, ale mimo że cię nie znam, poczułem bardzo mocno, że Pan pragnie, abym cię zapytał, czy pojedziesz na misję. Czy zrobisz to?”.
Duch stał się bardzo silny i łzy napłynęły do jego i moich oczu, kiedy powiedziałem mu o obietnicy, jaką złożyłem Panu cztery dni wcześniej i o której właśnie sobie przypomniałem. Wiedziałem, co muszę zrobić — postąpić zgodnie z tym, co powiedział głos żyjącego proroka. Niedługo potem złożyłem dokumenty do wyjazdu na misję i zamiast — pieniędzmi zarobionymi podczas wakacji — zapłacić za studia, zapłaciłem za misję. Służyłem w Londyńskiej Misji w Anglii od listopada tego samego roku.
Jako że zaczyna się nowy rok i ustalamy nasze osobiste cele na rok 2019 w Planie Obszaru, najważniejszym jest ten, który mówi: „Naśladuję proroka” — z własnego doświadczenia wiem, że wniesie to najwspanialsze błogosławieństwa do naszego życia. Postępowanie zgodnie ze wszystkimi naukami żyjącego proroka „[pogłębi naszą] wiarę w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa”.
Żyjący prorok to przedstawiciel Pana na ziemi. „Prorok nie jest kimś, kto stoi pomiędzy tobą a Zbawicielem. On stoi przed tobą i wskazuje drogę do Zbawiciela” 2. Jak napisano w księdze 3 Nefi 20:24, „wszyscy prorocy […] dawali o [Chrystusie] świadectwo”. Prorok przekaże nam wieczne prawdy i udzieli nam rad, którym możemy zaufać. „Za każdym razem, gdy słuchałem rad proroków, [i] czułem potwierdzenie w modlitwie, i postępowałem zgodnie z nimi, mogłem pójść bezpiecznie naprzód” 3. Prorok zachęca nas, abyśmy przestrzegali przykazań, co prowadzi do szczęścia, pokoju i życia wiecznego.
Minęło już czterdzieści lat, odkąd postanowiłem postępować zgodnie z naukami żyjących proroków. Niezliczone błogosławieństwa stały się udziałem nie tylko moim, ale i całej mojej rodziny, od kiedy, w 1977 roku, podjąłem decyzję o podążaniu za prorokiem. Rzucam wyzwanie nam wszystkim, abyśmy ustalili nasze osobiste cele i zobowiązali się postępować zgodnie z naukami proroka, w rezultacie czego otrzymamy niezliczoną liczbę błogosławieństw, w tym życiu i oraz tym, które nastanie.
________________________
1 Spencer W. Kimball, Przesłanie od Pierwszego Prezydium, listopad 1977, „It Becometh Every Man”, 3. akapit.
2 Neil L. Andersen, „The Prophet of God”, Liahona, maj 2018.
3 Henry B. Eyring, „Finding Safety in Counsel”, Ensign, maj 1997, str. 25.