Dla uczczenia dwusetlecia pierwszej wizji podczas wiosennej konferencji generalnej Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w 2020 r. Prezydent Russell M. Nelson wprowadził symbol ukazujący, że Jezus Chrystus zajmuje centralne miejsce w Swym Kościele[1]. Ten symbol składa się z nazwy Kościoła na cokole. Oznacza to, że jego najważniejszą częścią — kamieniem węgielnym — jest Jezus Chrystus. Jezus Chrystus symbolicznie stoi pod łukiem, co przypomina nam o zmartwychwstałym Zbawicielu wychodzącym z grobowca trzeciego dnia po Swym Ukrzyżowaniu. W środkowej części tego znaku znajduje się wyobrażenie marmurowej statuy autorstwa Thorvaldsena, pt. „Chrystus”, która została wyrzeźbiona w 1820 r. i ukazuje zmartwychwstałego, żyjącego Pana, który z miłością wyciąga ramiona, by objąć wszystkie Swoje dzieci, które do Niego przyjdą. Widziałem oryginał tej statuy w Kopenhadze oraz jej kopie zdobiące tereny przyświątynne i centra dla odwiedzających przy świątyniach w Europie. Zawsze jestem wzruszony, gdy widzę te otwarte ramiona wyciągnięte w moim kierunku. Rany na Jego dłoniach i stopach przypominają mi o cenie, jaką zapłacił, by móc mnie sprowadzić do domu.
Jest wiele darów, które nasz Ojciec w Niebie pragnie nam ofiarować, aby zabezpieczyć naszą drogę do domu, do Jego pełnych miłości ramion[2], [3], [4].
Pamiętam pewne zdarzenie związane z moim nowym towarzyszem na misji. W ciągu pierwszych wspólnych dni myślałem, że wiem wszystko lepiej od niego. Kiedy mieliśmy zamiar ze sobą porozmawiać, poprosił mnie o ofiarowanie modlitwy. Wyraźnie pamiętam na samym początku modlitwy to uczucie spokoju i miłości, które niemal mnie obezwładniło. Usłyszałem siebie, jak mówię, że bardzo mi przykro, że byłem tak arogancki i niemiły, oraz jak proszę mojego kolegę o wybaczenie. To zupełnie zmieniło nasze relacje. Nie wiem dokładnie, jaki dar otrzymałem, ale ceniłem go jak troskliwe miłosierdzie Boga.
Wiemy, że nie wszyscy mają każdy dar, ale każdy z nas ma pewien dar[5] i że te dary są nam dane nie jako znak, ale jako sposób na wypełnienie naszego boskiego upoważnienia, by gromadzić Izrael po obu stronach zasłony![6]
Danym przez Boga sposobem na łączenie i mnożenie błogosławieństw naszych darów dla dobra bliźnich jest naradzanie się i wspólna służba.
Czy zadaliście sobie pytanie, które dary sprawią, że będziecie lepiej wypełniać wasze boskie powołanie w rodzinie lub kościele? Czy jest to dar prawdziwej miłości, który chcemy w sobie rozwinąć, względem któregoś brata czy siostry[7], a może efektywniejsze nauczanie naszych dzieci lub innych członków?[8] Istnieje niezliczona liczba darów, które są potrzebne oraz dane osobom o nie zabiegającym.
To jednak nie przypadek, że w Doktrynie i Przymierzach bardzo długa lista darów Ducha zaczyna się od dwóch z nich:
1. Dar wiedzy przez Ducha Świętego, że Jezus jest Synem Boga i naszym Odkupicielem[9].
2. Dar wiary w słowa osób, które wierzą. Kiedy dana osoba wierzy w słowa innych osób, także może otrzymać życie wieczne, jeżeli pozostanie wierna[10].
Czasami możemy czuć, że czegoś nam brakuje, gdy nie wiemy, lecz wierzymy. Moje drogie siostry i drodzy bracia, nigdy nie lekceważcie daru wiary. Starszy Jeffrey R. Holland zapewnił „z całym zapałem [swej] duszy, że wiara to cenne słowo, a jeszcze cenniejszy czyn, i że nigdy nie [trzeba] przepraszać za to, że [się] ‘tylko wierzy’[11]”. Nawet jeśli nie możemy jeszcze uwierzyć, ale mamy pragnienie wiary[12], może to być punktem wyjścia do otrzymania darów duchowych. Russell M. Nelson oświadczył: „Nasz Zbawiciel i Odkupiciel, Jezus Chrystus, dokona jednego ze Swych największych dzieł pomiędzy chwilą obecną a Swoim ponownym przyjściem. Moi kochani bracia i siostry […], błagam was, żebyście rozwijali swą umiejętność otrzymywania objawień”. Wszyscy starajmy się postępować zgodnie z prośbą naszego umiłowanego proroka, aby otrzymywać więcej darów, które przygotował dla nas nasz Ojciec Niebieski. Dzięki nim znajdziemy drogę powrotną do domu, gdzie On z niecierpliwością czeka na nas, by znów nas objąć Swymi ramionami.
[1] Russell M. Nelson, „Otwarcie niebios dla udzielenia pomocy”, konferencja generalna, kwiecień 2020
[2] Ks. Moroniego 10:8–18
[3] I List do Koryntian 12:1–12
[4] Doktryna i Przymierza 46:11–33
[5] Doktryna i Przymierza 46:11
[6] Podręcznik ogólny, rozdział 1.2: Dzieło zbawienia i wywyższenia
[7] Ks. Moroniego 7:46–48
[8] Ks. Moroniego 10:9–10
[9] Doktryna i Przymierza 46:13
[10] Doktryna i Przymierza 46:14
[11] Jeffrey R. Holland, „Wierzę”, konferencja generalna, kwiecień 2013 r.
[12] Ks. Almy 32:27